Soms fluistert het leven je iets toe. Soms schreeuwt het. En soms – als je écht niet luistert – ramt het je tegen de grond. Letterlijk.
Ik werd wakker met een schok. Mijn auto raakte de grond. Glas sprong in alle richtingen. De stilte was oorverdovend. Mijn lichaam trilde. Mijn hart bonkte in mijn borstkas.
Mijn laatste herinnering? Ik lag in bed. Mijn volgende herinnering? Dit.
Pas later besefte ik wat er was gebeurd: ik was onder invloed van slaapmedicatie in mijn auto gestapt, zonder het te weten. Mijn lichaam bewoog, maar mijn geest was er niet bij. Tot het moment van impact.
Het was alsof het universum me wakker wilde schudden. Kijk. Voel. Luister.
Thuis, een paar kilometer verderop, lagen mijn vrouw en kinderen vredig te slapen. Maar ik wist: ik kon niet langer doen alsof alles onder controle was.
Waarom zoveel mannen vastlopen
Ik ben niet de enige. Over de hele wereld lopen mannen rond die het contact met zichzelf kwijt zijn.
Ze voldoen aan verwachtingen. Dragen verantwoordelijkheden. Houden alles draaiende.
Maar diep vanbinnen knaagt iets. Een leegte die ze niet kunnen benoemen. Een vermoeidheid die niet weggaat.
Professor Richard V. Reeves noemt dit de Male Malaise – een sluipende crisis waarin steeds meer mannen vastlopen. Onderzoek laat zien dat:
🔹 Mannen 3x vaker sterven door zelfdoding dan vrouwen.
🔹 Jongens vaker vastlopen in het onderwijs, omdat ze minder sociale en emotionele vaardigheden leren.
🔹 Mannen minder snel hulp zoeken, terwijl ze wel vaker kampen met depressie en eenzaamheid.
We denken dat het aan ons ligt. Dat we gewoon ‘sterker’ moeten zijn. Dat we harder moeten werken, onszelf moeten bewijzen.
Maar het probleem zit niet in ons. Het zit in een systeem dat ons nooit heeft geleerd hoe we moeten omgaan met onze emoties. Hoe we moeten helen.
Wat ik fout deed voordat ik leerde écht open te zijn
🛑 Ik dacht dat ik het alleen moest doen. Ik hield mezelf groot – tot het niet meer ging.
🛑 Ik zag kwetsbaarheid als zwakte. ‘Echte mannen’ bijten door, toch? Maar door alles op te kroppen, werd ik steeds verder van mezelf verwijderd.
🛑 Ik zocht afleiding in plaats van verbinding. Werk, drank, sport, schermen – alles om maar niet stil te hoeven staan bij wat er écht speelde.
Pas toen ik de moed vond om wél stil te staan, begon de verandering.
Hoe je als man weer verbinding vindt
Mijn reis begon met één beslissing: ik ga hier niet in mijn eentje doorheen.
Ik begon te praten. Te luisteren. Me te omringen met mannen die dezelfde zoektocht hadden. Ik ontdekte hoe het voelt om écht te verbinden, om steun te ervaren, om mezelf te laten zien zoals ik ben.
De kracht van de man zit niet in hoe goed hij kan doorbijten, maar in hoe diep hij durft te voelen.
🔥 Wat als jouw crisis geen einde is, maar een begin?
Wil jij je eigen pad herontdekken? Sluit je aan bij Bezielde Wolven – een community voor mannen die meer uit zichzelf en hun leven willen halen.
🥾🌳 Gratis kennismaken? ➡️ Klik hieronder voor een walk en talk of check onze website www.bezieldewolven.be.